Classification:
مهاجرت های زیست محیطی
بر اساس آمار نیمه اول سال 2019:
همه ساله میلیون ها نفر در اثر بلایای ناشی از خطرات طبیعی مانند سیل، زلزله، خشکسالی و… آواره می شوند. تأثیر تغییرات اقلیمی با سرعت های مختلفی رخ می دهند. برخی از وقایع آب و هوایی مانند طوفان ها یا هاریکن ها تأثیرات آنی و آشکاری دارند و تا ساعت ها یا روزها به طول می انجامند. در مقابل، تغییرات اقلیمی می توانند تأثیرات تدریجی محیطی مانند خشکسالی، بیابان زایی و… که در طی ماه ها تا سال ها رخ می دهد، ایجاد کنند. وقایع ناگهانی اقلیمی و محیطی منجر به آوارگی موقتی یا گاه طولانی مدت می شوند. در مقابل، فرآیندهای تدریجی تغییر اقلیم، اغلب به دلیل اثرات ماندگار یا بالقوه برگشت ناپذیر بر محیط، منجر به مهاجرت دائمی می شوند.
طبق گزارش پایش آوارگی داخلی (IDMC) در نیمه اول سال 2019 حدود 10/8 میلیون آواره در سراسر جهان وجود داشته است که از این تعداد 7 میلیون نفر در اثر بلایای طبیعی و 3/8 میلیون نفر در نتیجه درگیری و خشونت آواره شده اند که بیشتر آنها مربوط به کشورهای آفریقا و خاورمیانه است. براساس این گزارش خطرات مرتبط با آب و هوا عامل بالاترین میزان آوارگی ها بوده اند. به طوری که یکی از مهیبترین فجایع آب و هوایی در نیمسال گذشته را طوفان گرمسیری “فانی”[1] در هند و بنگلادش و طوفان حارهای “ایدای”[2] در موزامبیک، مالاوی، زیمبابوه و ماداگاسکار معرفی کرده است. در طوفان فانی دستکم ۳ میلیون و ۴۰۰هزار نفر آواره شدند. طوفان “ایدای” نیز بیش از هزار نفر را در موزامبیک به وبا مبتلا کرد و به کشته و ناپدید شدن هزاران نفر در کشورهای یاد شده انجامید. سیل ویرانگر در ایران، اتیوپی، بولیوی و فیلیپین نیز در شمار فجایع مورد تاکید این گزارش قرار دارند. سیل در فیلیپین ۵۰ هزار نفر را از سکونتگاه خود دور کرد. در اتیوپی هم رانش زمین و بارانهای سیلآسا به آوارگی دهها هزار نفر انجامید. براساس روند سال های گذشته و این واقعیت که اکثر خطرات مرتبط با آب و هوا در نیمه دوم سال رخ می دهد، (IDMC) تخمین زده می شود که تعداد آوارگی های جدید مرتبط با بلایای طبیعی تا پایان سال 2019 بیش از 3 برابر و به حدود 22 میلیون نفر برسد. در صورتی که این پیشبینی به وقوع بپیوندد، دوران کنونی یکی از مخربترین سالهای آبوهوایی خود را پشت سر خواهد گذاشت. نمودار زیر کشورهایی که بیشترین میزان آوارگی های جدید در اثر محرک های مختلف را در نیمسال اول 2019 داشته اند را نشان می دهد.
بیشترین میزان آوارگی های جدید در اثر محرک های مختلف در نیمه اول سال 2019
(Source: IDMC, 2019)
با مقایسه آمارهای منتشر شده در خصوص آوارگی های ناشی از جنگ و بلایای طبیعی می توان به اهمیت مساله تغییرات اقلیمی و تاثیر آن در مهاجرت افراد پی برد. طبق نمودار بالا، حدود یک سوم آوارگی های ناشی از بلایای طبیعی در جهان مربوط به کشور هند می باشد. حال آن که میزان آوارگی ناشی از جنگ و خشونت در کشور سوریه و با میزان 804 هزار نفر است. با توجه به آمار جهانی، از میان 7 میلیون آوارگی ناشی از بلایای طبیعی در نیمه اول سال 2019، کشور ایران با 501 هزار آوارگی جدید دارای رتبه چهارم در جهان می باشد. بالا بودن این آمار و ارقام نشان دهنده وضعیت پرخطر کشور ایران در زمینه وقوع بلایای طبیعی است. در تایید این وضعیت، شواهدی از بلایای طبیعی که منجر به آوارگی افراد در ایران شده، اشاره می شود:
با توجه به شواهد ارائه شده در خصوص جهان و ایران، باید افزود که کشورهای در حال توسعه چه هنگام وقوع فجایع طبیعی و چه هنگام مقابله با عوارض اقتصادی ناشی از آن، بیشترین لطمه را از تغییرات آب و هوایی می بینند. تغییرات شدیدی مثل سیل، طوفان و خشکسالی به طور فزایندهای معیشت میلیونها نفر را به خطر میاندازد. شرایط اقلیمی ایران نیز نشان می دهد که موضوع مهاجرت های اقلیمی در سال های آتی شاهد تحولات جدی خواهد بود که این امر مستلزم آینده نگری و انجام تحقیقات گسترده و علمی است. وقوع هر چه بيشتر ضررهاي انساني، اقتصادي و محیط زیستی ناشي از بلاياي طبيعي و بلاياي ساخته دست بشر گواه ايـن مسئله است كه بايد يك رويكرد سيستماتيك به مديريت بلايا داشت. در این راستا نهادهای مختلف و مقامات محلی تا دولت مرکزی می بایست با تلاش جمعی، توانایی جلوگیری، مدیریت و پاسخگویی به چنین رویدادهایی را ارتقا داده و با آماده سازی بهتر بسترها، مدت زمان و شدت اثرات بلایای طبیعی را تا حدی کاهش دهند.
[1] Fani cyclone
[2] Idai cyclone