تاثيرات ويروس كرونا: از تغيير مقاصد كاري تا كاهش ميل به مهاجرت و افزايش جابه‌جايي‌هاي مجازي

اگر 30 سال پيش از فردي در برزيل، آفريقاي جنوبي، انگلستان يا هر كشور ديگري مي‌پرسيديم كه بهترين كشوري كه مايل هستي در آن كار كني چيست، قطعا با پاسخ كشور آمريكا روبرو مي‌شديم. اما جذابیت ایالات متحده به عنوان مهم‌ترين مقصد کاري کاهش یافته است. کانادا در حال حاضر اولین انتخاب نيروي كار خارجی است. اكنون دو شهر در خاورمیانه و دو شهر آسیایی در فهرست مقاصد کاری از نیویورک بالاتر هستند و به طور کلی، افراد کمتری علاقمند به ترک کشور خود برای یک موقعيت كار خارجی هستند. این یافته ها منعکس کننده نكات جديدي هستند که بر آگاهی جهان در مورد كار در يك كشور خارجي اثر گذاشته است.
بر اساس گزارش جديد گروه مشاوره بوستون تعداد افرادی که مایل به مهاجرت به خارج از کشور برای کار هستند، کاهش یافته است. ایالات متحده موقعيت خود را به عنوان محبوب ترین مقصد کاری جهان از دست داده است و تقریباً دیدگاه همه افراد نسبت به کار، به نوعی یا به دلیل شیوع همه گیري ويروس كرونا تغییر شکل داده است. شكل زير مهم‌ترين مقاصد كاري را در سال‌هاي 2014، 2018 و 2020 ميلادي نشان مي‌دهد.

شكل  1- مقايسه محبوب ترين مقاصد كاري دنيا در سال‌هاي 2014، 2018 و 2020

تغییرات در لیست ده مقصد برتر تا حد زیادی نشان دهنده موفقیت کشورهای مختلف در مدیریت شیوع کووید -19 است. همان طور كه مشخص است كشور آمريكا جايگاه اولي خود را از دست داده است و كشور كانادا به صدر ليست رسيده است. همچنين كشورهايي همچون فرانسه، ايتاليا و اسپانيا يا با تنزل رتبه رورو شده و يا از ليست ده مقصد برتر خارج شدند و كشورهاي ديگر جايگزين آن‌ها شده‌اند. در مقابل، مديريت و كنترل مناسب ويروس كرونا برای کشورهایی كه موفق به چيره شدن بر اين ويروس شده‌اند، موجب افزايش محبوبیت شده است. این امر در مورد چندین کشور آسیا و اقیانوسیه صادق است، از جمله ژاپن که چهار پله صعود کرده و سنگاپور و نیوزلند که در سال 2018 در لیست نبودند اما اکنون در ليست قرار دارند. مدیریت قوی ويروس كرونا همچنین به کانادا کمک کرده است که از ایالات متحده پيشي گيرد و بدل به مهم‌ترين مقصد كاري در جهان شود.  کانادا علاوه بر اینکه در مجموع به مهم‌ترين مقصد كاري دنيا تبديل شده است، برای افرادی که دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا هستند، برای متخصصان ديجيتال و کسانی که به دنبال آموزش‌هاي ديجيتال هستند و برای افراد زیر 30 سال، اولین انتخاب است. ایالات متحده، با وجود داشتن بسیاری از افراد شناخته شده جهان و بزرگترین و شناخته شده ترین شرکت های فناوری، برای افرادی که به عنوان استعدادهاي ديجيتال شناخته مي‌شوند، در رتبه دوم قرار دارد. شكل زير ده كشور برتر مقصد را به لحاظ اطلاعات جمعيت شناختي پاسخ دهندگان و اطلاعات جغرافيايي آن‌ها نشان مي‌دهد:

شكل  2- مقايسه محبوب ترين مقاصد كاري دنيا در سال‌هاي 2014، 2018 و 2020 بر اساس اطلاعات جمعيت شناختي و جغرافيايي

همچنين نتايج پيمايش انجام شده نشان مي‌دهد كه ميل به مهاجرت كاري افراد نسبت به سال 2014 كاهش قابل توجهي داشته است. در سال 2014، تقریبا دو سوم از پاسخ دهندگان جهانی اظهار داشتند که این ایده برای آن‌ها جذاب است. این نسبت از آن زمان تا کنون 13 درصد کاهش یافته است و اکنون حدود 50 درصد است.

شكل 3- نظر پاسخ دهندگان در مورد تمايل به مهاجرت كاري در سه سال 2014، 2018 و 2020 ميلادي

اگرچه تاثير چشمگير ويروس كرونا بر كم شدن تمايل به مهاجرت بر كسي پوشيده نيست اما نمي‌توان تمامي اين بي ميلي را به ويروس كرونا نسبت داد. در كنار همه گيري ويروس كرونا سیاست‌های محدود کننده مهاجرت و ناآرامی‌های اجتماعی نیز از ديگر عوامل محدود كننده برشمرده مي‌شوند. اگر چه نتايج مطالعه گروه مشاوره بوستون يك كاهش ميل به مهاجرت كاري را در ميان كشورهاي مختلف نشان مي‌دهد اما بررسي جزئي‌تر نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه ميل مردم خاورمیانه و شمال آفریقا – که به منطقه MENA معروف هستند – براي مهاجرت نسبت به سال 2018 نه تنها با كاهش همراه نبوده بلكه افزايش يافته است و اين اتفاق در نوع خود يك استثنا محسوب مي‌شود. شاید به این دلیل که کشورهایی مانند نیجریه، یمن، سودان و تونس فرصت‌های شغلی مشابهی را که در غرب وجود دارد ارائه نمی دهند. به طور كلي تمایل به جابجایی از سال 2018 کاهش چشمگیری نداشته است و در كشورهاي معدودي از جمله برزیل و چندین کشور اروپایی تمایل به مهاجرت به خارج از کشور بسیار بالا رفته است. ایتالیا و سوئد در این گروه قرار دارند كه مي‌تواند واكنشي به مديريت نه چندان خوب اين كشورها در موضوع همه‌گيري ويروس كرونا باشد. شكل زير وضعيت ميل به مهاجرت را در ميان كشورهاي مختلف جهان در سال‌هاي 2018 و 2020 نشان مي‌دهد:

شكل 4- وضعيت ميل به مهاجرت را در ميان كشورهاي مختلف جهان در سال‌هاي 2018 و 2020

نكته قابل توجه در اين ميان اين است كه در كنار كم شدن ميل به مهاجرت كاري در ميان افراد، نوعي جديد از مهاجرت بروز و ظهور يافته است كه از آن تحت عنوان “تحرك مجازي ” ياد مي‌شود. پنجاه و هفت درصد از پاسخ دهندگان گفته‌اند که مایلند از راه دور برای کارفرمایی در يك كشور خارجي كار كنند، سطحی که بسیار بالاتر از نسبت افرادی است که برای جابجایی فیزیکی آماده هستند. شكل زير درصد تمايل افراد براي كار از راه دور براي يك كارفرماي خارجي در كشور ديگر را بر اساس مليت نشان مي‌دهد:

شكل5- درصد تمايل افراد براي كار از راه دور براي يك كارفرماي خارجي در كشور ديگر

منبع:
Kovács-Ondrejkovic, O., Strack, R., Baier, J., Antebi, P., Kavanagh, K., & Gobernado, A. L. (2021, June 22). Decoding Global Talent, Onsite and Virtual. BCG Global. https://www.bcg.com/publications/2021/virtual-mobility-in-the-global-workforce