نگاهی به تغییرات احتمالی در قوانین مهاجرتی آمریکا و تعارض ذی نفعان

تلاش های اخیر برای تغییر در قوانین مهاجرتی آمریکا بر گروه های مختلف مهاجران، بخش های مختلف اقتصادی کشور آمریکا و حتی کشورهای مهاجر فرست اثرات زیادی خواهد داشت.  به نظر می رسد مباحث مربوط به مهاجرت و مهاجران در موضوعات سیاسی امریکا آنقدر داغ است که بخش مهمی از مباحث کمپین انتخاباتی ترامپ را در سال 2020 به خود اختصاص خواهد داد.    از جمله مباحث مهاجرتی مطرح این روزها در آمریکا حذف سقف کشوری دریافت کارت اقامت(green card) آمریکا است این تغییر قانون اگر تصویب شود بر گروه های مختلفی در امریکا تاثیرات مثبت و منفی خواهد داشت این گروه ها تلاش های مختلفی را برای تصویب یا جلوگیری از تصویب آن به عنوان قانون انجام می دهند، همچنان که رصد تحولات در قوانین و تاثیرات آن بر گروه های مختلف قابل توجه است، رصد فعالیت ­ها و کنش ­های ذی نفعان مختلف برای تاثیرگذاری بر روند قانونگذاری از کانال­های مختلف قابل توجه و درس ­آموز است.

هم­اکنون طبق قوانین آمریکا درخواست­ کنندگان از هر کشور سالانه تنها میتواند 7 درصد از ویزاهای مبتنی بر استخدام را دریافت کنند. لایحه موسوم به ” عدالت برای نیروی کار مهاجر با مهارت بالا[1]” سقف 7 درصدی ویزاهای مهاجرتی مبتنی بر استخدام را برای هر کشور حذف می­کند. همچنین محدودیتی را که تعداد ویزاهای دریافتی چینی ­ها را کم می­کند برمی­دارد. همچنین سقف کشوری ویزاهای خانوادگی را از 7درصد کل ویزاهای از آن نوع در هرسال به 15 درصد افزایش میدهد.

البته برای دوران گذار از سال مالی 2020 تا 2022 مقرراتی برای ویزاهای مبتنی بر استخدام ایجاد می­کند که همه­ ی ویزاها به متقاضیان کشورهای اول تعلق نگیرد؛ درصدی از ویزاهای  EB2 (نیروی کار با مدارک پیشرفته یا توانمندی ویژه)، EB3 (افراد با مهارت و سایر نیروی کار)، و EB5 (سرمایه­ گذاران) برای متقاضیان از کشورهایی به جز دو کشور اول بیشترین دریافت کننده آن نوع ویزا اختصاص می­دهد. و بیش از 85 درصد از بقیه ویزاها به مهاجران از یک کشور به تنهایی تعلق نمی­گیرد.

لایحه عدالت برای نیروی کار مهاجر با مهارت بالا (HR 1044 ) در مجلس نمایندگان و لایحه مشابه(S 386  در سنا) چندی است در سنا و کنگره معرفی شده­ اند، لایحه HR 1044 توسط نمایندگان زودتر مورد بررسی و تصویب قرار گرفت و هم اکنون منتظر بررسی در سنا است.

موافقان این لایحه معتقدند این لایحه ناعدالتی طولانی مدتی را که در اثر به تعویق افتادن بررسی پرونده های درخواست اقامت  بخشی از نیروی کار خارجی بسیار با مهارت ایجاد شده است حذف می­کند، آنها معتقدند قانون موجود اثر منفی بر رشد اقتصادی آمریکا و باعث از دست رفتن برخی متخصصین برجسته مانند پزشکان، مهندسان و دانشمندانی که در دانشگاه­های آمریکا تحصیل کرده­ اند می­شود.

وجود سقف کشوری حال حاضر برای دریافت اقامت(کارت سبز) باعث میشود بسیاری از درخواست کنندگان کارت سبز  که افراد با مهارت بالایی هستند که هم ­اکنون در امریکا با ویزاهای موقت کار می­کنند دهه ها در صف اقامت دایم بمانند افرادی­ که مالیات می پردازند، به رشد اقتصادی و بازسازی کشور از طریق نوآروی و ایجاد شغل کمک می­کنند و فرزندان خود را پرورش می­دهند. این انتظار طولانی مدت برای برخی از افراد نه به دلیل تفاوت در مهارت آنها بلکه مستقیماً نتیجه ی قانون سقف کشوری است که تعداد کل کارت سبزهای صادر شده برای افراد را تنها به دلیل کشوری که در آن متولد شده اند محدود می­کند.

موافقان این طرح بیشتر موسسات علمی و نیز کارفرمایانی از شرکت های خصوصی به ویژه شرکت های بزرگ تکنولوژیک و برونسپاری همانند آمازون، اپل هستند که از نیروی کار خارجی با مهارت بالا استفاده می کنند. با توجه به اینکه بخش بسیاری از کارکنان این شرکت ها نیروی کار خارجی به ویژه هندی و چینی هستند که با قانون جاری، اقامت دایم آنها مدتها به تعویق می افتد، به شدت حامی این تغییر هستند. در واقع موافقان معتقدند در حالی که 40 درصد از جمعیت جهان در دو کشور زندگی می­کنند که تامین کننده ­ی بیشترین سهم مهاجران بسیار ماهر به آمریکا هستند، محدودیت  7 درصدی در دریافت کارت اقامت برای هر کشور بسیار اشتباه است. اگر محدودیت 7 درصدی باقی بماند برخی مهاجران با مهارت بالا کل عمر خود را در انتظار کارت سبز خواهند ماند و  با ویزاهای موقتی که توانایی آنها برای خرید  خانه یا راه­ اندازی کسب­ وکار در آمریکا را محدود می­کند باید زندگی کنند. برای همین،  افرادی که با این باور به آمریکا آمده اند که مهارت­های آنها ارج نهاده می­شود، دچار سرخوردگی شده و نا امید خواهند شد. آنها معتقدند این اولین گام در جهت منطقی کردن و وجاهت دادن به جایگاه کارفرما در سیستم فعلی مهاجرتی آمریکا است. همچنین آنها سقف کشوری ویزاهای مبتنی بر استخدام قانونی را ناعادلانه  می دانند و عدالت را در این میدانند که” کسی که زود تر آمده زودتر بررسی شود[2]“، به این امید که این قانون گذاری به مدلی حمایتی در آینده برای ارتقای سیستم ویزاهای مبتنی بر استخدام منجر شود.

در طرف مقابل، مخالفان آن مهاجران با مهارت بالای سایر کشورها  (به جز هند و چین) و طرفداران بکارگیری نیروی کار داخلی و همچنین بکارگیرندگان مهاجران در بخش های دیگر اقتصادی به جز IT  و تکنولوژی  هستند. آنها معتقدند سیستم کارت سبز آمریکا هم اکنون از ایجاد انحصار در دریافت اقامت آمریکا برای یک یا دو کشور جلوگیری می کند و تنوع که از ارزشهای اصلی آمریکا است را حفظ میکند.  به اعتقاد آنها سقف کشوری باعث میشود ویزاهای مبتنی بر استخدام برای بخش های مختلف اقتصادی و استعدادهای سراسر جهان در دسترس باشد، و حذف آن تنها برای یک صنعت مفید خواهد بود (Big Tech)  و برای متقاضیان دو کشور  (کارگران تکنولوژی هندی و سرمایه گذاران چینی) از آن بهره خواهند بود و بقیه برای مدت ها حذف خواهند شد یا سهم بسیار اندکی خواهند داشت. از طرفی معتقدند استماع و اصلاح کافی برای تصویب در مجلس نمایندگان روی طرح انجام نشده است. مخالفان معتقدند این لایحه تنها برای کارفرمایانی که نیروی کار امریکایی را با صدها هزار نیروی کار ارزان قیمت و با مهارت کمتر  قراردادی خارجی جایگزین کرده اند مفید است؛ نیروی کاری که عمدتاً بر اساس ویزاهای H-1B وارد شده اند و اغلب در بخش تکنولوژی کار میکنند و کارفرمایان اغلب در شرکت های Big Tech  و شرکت­های برون­سپاری خارجی هستند. در حالیکه باید همه بخش های اقتصادی و همه کشورها از قوانین مهاجرت بهره ببرند.

بر اساس قوانین جاری افراد هندی سالانه درحدود 25 درصد از کارت اقامت های مبتنی بر شغل را دریافت می­کنند. اگر این لایحه جدید  قانون شود هندیان بیش از 90 درصد از کارت اقامت های مبتنی بر شغل را دریافت می­کنند، اداره شهروندی و اقامت امریکا[3] معتقد است با قانون جدید حداقل برای 10سال آینده کارت اقامت برای متقاضیان سایر کشورها (و بسیاری مشاغل دیگر به جز کارکنان تکنولوژی) در دسترس نخواهد بود.

مخالفان معتقدند کارکنان قراردادی IT عمدتاً کارکنان معمولی هستند که سالانه در تعداد بالا توسط شرکت های big tech  مانند آمازون وشرکت­های برون سپاری خارجی، به علت هزینه پایین­تر نه به دلیل مهارت بالا استخدام می­شوند و در مقابل آن متقاضیان کارت سبز از سایر نقاط جهان هستند که اغلب به صورت فردی توسط انواع مختلفی از کارفرمایان حمایت و بکارگیری می­شوند، ولی بخشی از مدل کسب وکار طراحی شده برای بهره­ کشی از  سیستم ویزای موقت نیستند.

این گروه معتقدند سیستم انتخابی­ ای برای کارت سبز باید اتخاذ شود که افراد بسیار ماهر و آموزش دیده را انتخاب کند و نیاز به سقف کشوری هم نباشد ولی نه بگونه ای که به کارفرمایان بهره­ کش که از سیستم کنونی استفاده می­کنند، جایزه دهد.

لایحه ی HR 1044  همچنین سقف کشوری برای ویزاهای EB5 را که سرمایه ­گذاران خارجی را قادر به دریافت کارت سبز می­کند برمی­دارد، به این ترتیب اگر این لایحه تصویب شود در ابتدا سرمایه­ گذاران چینی کارت سبز دریافت خواهند کرد و افراد از سایر کشورها عمدتاً بیرون خواهند ماند.

به این ترتیب با تصویب نهایی این لایحه نرخ دریافت کارت اقامت مهاجران سایر کشورها  هم از طریق سرمایه گذاری و هم از طریق کاری پس از برداشته شدن سقف کشوری به شدت کاهش خواهد یافت. به همین جهت گروه های مهاجران سایر کشورها به جز هند و چین به ویژه ایرانیان به شدت با آن مخالفت می­کنند. قرار گرفتن ایران در فهرست کشورهای مشمول فرمان اجرایی ممنوعیت سفر (بر اساس دستور دونالد ترامپ)، فشارهایی را بر مهاجران ایرانی در آمریکا در سفر به­ ایران یا سفرخانواده­ هایشان به آمریکا ایجاد کرده که این قانون جدید با محدودیت در دریافت اقامت به سختی­های آنها می­ افزاید. از این رو از گروه­های فعال در مخالفت با این قانون ایرانیان مهاجر در آمریکا هستند.

یک سوال مهم پیش رو این است که با وجود جنگ تجاری بین چین و آمریکا، چرا آمریکا در پی تصویب قانونی است که  نرخ دریافت اقامت سرمایه ­گذاران چینی را در آمریکا به شدت افزایش می­دهد؟ چین و هند در برابر این قانون جدید که احتمالاً نرخ بازگشت متخصصان هندی و چینی را تحت تاثیر قرار می­دهد چه سیاست­هایی اتخاذ خواهند کرد؟

[1] Fairness for High-Skilled Immigrants Act

[2] First come,first  serve

[3] US Citizenship and Immigration Services (USCIS)